Dag 9: Geen aardbeving, wel een deja vu

Onze Interrailpas gaf aan dat we met de bus naar Chiusi konden. Busitalia (van Trenitalia), een prachtige chique touringcar, vervoerde ons door een zeer afwisselend en mooi Toscaans landschap, een rit van 1 uur en 40 minuten. Daarna overstappen op de trein en in 1 uur 35 minuten naar Roma Tiburtina, geplande aankomst 13.27. In Attigliano, waar de trein niet hoorde te stoppen, bleef hij stilstaan. Weer een aardbeving? Na 20 minuten ging de trein weer rijden en na tien minuten stond hij weer stil, daarna langzaam rijden. Op enig moment passeerden we een andere trein, waar voor de locomotief een vieze wit/rode massa lag. Ik denk een dode koe. Nadat we weer op snelheid waren gekomen, bleven we in een tunnel, een half uur van Roma, weer lang staan. In gebrekkig Engels vertelde de conducteur ons dat er een kapotte trein voor ons staat en we daarom terug moeten naar Orte. Hoe het daar verder gaat is niet helemaal duidelijk. Om 15.57 komen we aan in Orte. We hadden hier 12.49 moeten vertrekken. Het lijkt erop dat de trein uiteindelijk toch nog, via een andere route, naar Roma gaat. Gelukkig is er in de coupé een mijnheer die Engels spreekt. 16.23 vertrek uit Orte, mooie rit langs de Tiber. In Roma werden weer de bekende noodpakketten uitgedeeld. Het vinden van het metrostation was ook al weer een opgave, omdat er een verbouwing gaande was en de route niet duidelijk stond aangegeven, wat resulteerde in veel trappenlopen.  Rond 19.30 waren we eindelijk in het appartement, dat heel aangenaam is. Als pleister op de wonde om de hoek een pizza en een fles Primitivo gehaald.