Dag 15: op de helft, dip voorbij

Corry heeft uitgevonden wat de religieuze happening was, gisteren. Het ging om de wijding van monseigneur Angelo Giurdanella als nieuwe bisschop van de Mazara-kerk. Dat weten we dan ook weer.

Ik heb gisteren niets verteld over Noto. Noto is een van de belangrijkste baroksteden van Italië. Dat heeft te maken met verwoestende aardbeving in 1693, waarna de stad (en een aantal buursteden) geheel opnieuw, in barokstijl, zijn opgebouwd.

Vandaag hebben, op advies van Mia die Sicilia goed kent, besloten naar Modica te gaan, ook een van de steden die in 1693 verwoest werden. Dat is een uur met de trein. Tijdens dat ritje kun je goed zien wat hier de middelen van bestaan zijn: boomgaarden met citrusvruchten en olijven, zo nu en dan een wijngaard en veel kassenbouw. Grote plastic velden… je moet er maar naar gissen welke groentes daaronder verbouwd worden.

Aangekomen in Modica, met een wat modernere dieseltrein, zei Corry gelijk: ‘zullen we deze trap opgaan, misschien komen we dan bij de Duomo'. Na vele trappen geklommen te hebben, ontmoetten we een dame die ons vertelde dat, als we nog één trap op zouden gaan, we een mooi uitzicht zouden hebben. Dat was beslist waar: we hadden een prachtig overzicht over de stad en konden de Duomo aan de overkant van het dal duidelijk zien liggen. De beloning was dat we weer naar beneden mochten door hele leuke steegjes met prachtig uitzicht over de stad.

Modica was zeer de moeite waard, maar we moesten ook weer terug naar Noto. Nu hadden we weer ons prachtig versierde oude dieseltje. Corry vond een plaats waar ze een klein beetje langs de graffiti naar buiten kon kijken. Ik viel in slaap en werd zachtjes door de conducteur gewekt.

Vanavond aten we bij een heel klein restaurantje, met Siciliaanse gerechten van lokale producten, in een achterafstraatje. Gelukkig hadden we gereserveerd. Ik had een blijmakend gerecht van zwaardvis met saus van limoen, sinaasappel, munt, pistache, rozijnen, balsamico en veel olijfolie. Ik vond het zo lekker dat ik thuis ga proberen het na te maken. Jullie kunnen je aanmelden om het recept te komen proberen. Corry had ook zwaardvis op Siciliaanse wijze, maar dan met tomaten, ansjovis, rozijnen en olijven. We hadden een fles wijn van een druif waar ik nog nooit van gehoord had: Cattarotto Bianco. Heerlijk fris: citrus, meloen.

Morgen gaan we naar Siracusa. We zouden daar een uur of drie nodig hebben om over te stappen, dan kun je er maar gelijk beter een nachtje aan vast knopen en er iets meer van zien. Daarmee zijn we natuurlijk wel een beetje aan de terugweg begonnen.