Dag 22 - Sicilië

15 juni 2019 - Marsala, Italië

De veerboot naar Messina schommelt, er gaan 25 autoalarmen af. De boot heet Elio, een goed voorteken. Daarna met de tram naar het station.

De trein naar Palermo vertrekt om 10.40 en rijdt de eerste kilometers met hoge snelheid en donderend geraas door een eindeloos lijkende tunnel. We stoppen in Barcellona, verkeerde trein? Nee, gelukkig niet.

We zitten nu met vier jongeren in de coupé. Ze hebben het gezellig met elkaar en komen met gemak boven het geraas van de trein uit.

Aan onze rechter hand weer de zee met mooie zand- en kiezelstranden, links de bergen. Regelmatig rijdt de trein echt vlak langs de zee. Veel tunnels.

Zo'n regionale trein is eigenlijk veel prettiger dan zo'n moderne trein met besproken plaatsen. We blijken in de enige wagon te zitten zonder airco. Ik vond het ook al zo rustig 😂. Het is wel een mooie oude wagon.

De trein naar Piraineto is supermodern en heerlijk koel en biedt de mogelijkheid je telefoon op te laden. De trein rijdt exact op tijd. Dat moet ook wel, want we hebben maar vijf minuten om over te stappen.

Keurig op tijd, stapten we over op één van de liefste dieseltreintjes, die we ooit zagen. Dit is echt een railbus en zo klinkt hij ook. Aan het geluid te horen, moet de machinist zelfs schakelen. We gaan mee tot het eindpunt Castelvetrano. We slingeren, in een rustig tempo, door het fraaie landschap. Mooie oude roestige bruggetjes. Dit is heel erg leuk.

In Castelvetrano stapten we uit en een kwartier later weer in. We begrepen al niet dat er mensen waren die hun bagage lieten staan.

In Marsala werden we door Mia en Elio van de trein gehaald. We zijn van de meest oostelijke punt van Sicilië naar de meest westelijke gegaan. De temperatuur hier vlak aan zee is heel aangenaam. Mia en Elio hebben een prachtig huis.

Het aperitief was een spumante (methode champenoise) van een Cantina hier om de hoek: Florio, heerlijk.

Mia en Elio hadden voor een fantastische Siciliaanse maaltijd gezorgd, met een mooie Nero d' Avola erbij.